Es gäb niemer, het d Iris gseit, wo sech uf Fescht so fescht fröi wi si. Es Fescht beschäftig se tagelang, wuchelang im vorus. Das syg unvrhäutnismässig. Si müess sech’s vorschteue.
Wi si häregöng. Was si mitnäm. Was si aaleg. Weles Chleid. Weli Schue. Öb Make-up oder nid. Öb Schmuck oder nid. U wenn, weles Make-up, wele Schmuck. Si müess sech’s vorschteue.
Öb si elei göng oder z zwöit. U we z zwöit, de mit wäm. Öb dä oder die si chömm cho abhole. Öb si abmach irgendwo. Öb si wöu pünktlech sy oder zersch no eis göng ga zieh. Öb si ds Tram näm oder lieber ds Taxi. U we ds Taxi, dass si nid vrgäss, eis z bschteue. Si müess sech’s vorschteue.
Wi si häregöng. Wi si begrüesst wärd. Wän si kenn. Wän si lehr kenne. Wi ds Buffet syg u dr Wy. Öb me tanz. Zu weler Musig. U we me tanz, bis wenn. Öb aui tanzi oder nume paar. Wenn dass ds Fescht fertig syg. U öb me de no chly dörf blybe höckle. Wär se hei bring. Öb si elei hei göng. Mit em Taxi. Öb dä oder die no churz mit ufe chömm.
Si schteu sech’s vor – u säg de ab. Churzfrischtig. Syg leider churzfrischtig öpis drzwüsche cho. U blyb deheim. Wüu vorgschteut syg vorgschteut. U Feschtfyren e Kunscht für sich.
Si schteu sech’s lieber vor.
Eine Version der Geschichte erschien im Buch “Zmittst im Gjätt uss – Mitten im Nirgendwo”, Berlin 2003
